Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

ΡΕΝΤΙΝΑ ΑΓΡΑΦΩΝ...!

Καλημέρα σε όλους!!!
Υπάρχει ένας τόπος στα ριζά της Πίνδου όπου ο άνθρωπος
μπορεί να καλπάζει προς τον ήλιο που ανατέλει
Ένας τόπος όπου φλέβες κοραλένιες χαράζουν μονοπάτια προς το βουνό και λευκοί βράχοι υψώνονται να συναντήσουν τον απέραντο γαλανό ουρανό
Ένας τόπος που η ατμόσφαιρα είναι καθάρια, γιοάτη αρώματα από έλατα που στέκονται περήφανα και καλωσορίζουν όλους όσους φτάνουν μέχρι εδώ
Μια γη πλούσια σε βλάστηση, πανέμορφες πηγές, πλούσια κουλτούρα
Συνάμα μια γη γιομάτη θλίψη
Αυτή είναι η αγαπημένη μου μικρή πατρίδα...η Ρεντίνα

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Ρεντίνα Αγράφων...

Η Ρεντίνα των Αγράφων με πλούσια ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά είναι ένας τόπος απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς. Αυτό αναδεικνύεται από τα αμέτρητα θρησκευτικά και ιστορικά μνημεία που υπάρχουν διάσπαρτα σε όλη την περιοχή της!

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Σ' άλλο δρόμο...σ' άλλα μονοπάτια!


Να ’μαστε λοιπόν πάλι και φέτος στο χωριό μας…πανηγύρια, συγγενείς, αγαπημένες εικόνες, οικείο περιβάλλον, μακριά από το μεσοπρόθεσμο και τα ασφάλιστρα κινδύνου χρεοκοπίας.

Ακόμη όμως και αν κουβαλάμε τόσα προβλήματα τούτη την εποχή, εδώ στην πατρική γη, εντούτοις είναι τέτοια η ατμόσφαιρα της ορεινής πατρίδας που αυτομάτως όλα γίνονται δευτερεύοντα.

Έρχονται στην επιφάνεια ιστορίες από το παρελθόν, φωνές που έφυγαν και είναι ακόμη ανάμεσα μας, παραδόσεις που γίνονται ένα με το σήμερα, διώχνοντας τις σκοτούρες της καθημερινότητας.

Η κρίση σήμερα δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι ηθική, είναι πολιτική και κυρίως κοινωνική. Απομακρυνθήκαμε λοιπόν ο ένας από τον άλλο, αποξενωθήκαμε και το αντάμωμα στο χωριό λειτουργεί σαν βάλσαμο.

Διανύουμε άλλωστε τώρα μια δύσκολη εποχή, έτσι βρισκόμαστε όλοι σε μια προσπάθεια αναζήτησης άλλων δρόμων, ίσως αυτών που γνωρίζαμε παλαιότερα…

Μέσα σ’ όλα αυτά όλοι σκέφτονται το χωρίο. Η πατρική γη λειτουργεί ως πηγή ελπίδας και αισιοδοξίας. Λίγες μέρες είναι αρκετές για να ξεφύγεις από την μιζέρια της καθημερινότητας.

Οι συζητήσεις σε πάνε αλλού…οι αισθήσεις λειτουργούν πραγματικά…τα συναισθήματα σε κυριεύουν…Πως είναι δυνατόν να φύγει το μυαλό σου από εδώ, όταν ανασαίνοντας τον καθαρό Ρεντινιώτικο βουνίσιο αέρα.

Συλλογιέμαι, μπορεί άραγε η κρίση να επισκιάσει και να εκθρονίσει από την ψυχή του ανθρώπου αυτό που νιώθει για τον τόπο του: Η απάντηση είναι αρνητική, γιατί κανένας ότι μέτρα και να πάρει δεν μπορεί να αφαιρέσει αυτό το κομμάτι του εαυτού μας, την αγάπη και την ταύτιση μας με τον τόπο που γεννηθήκαμε και αγαπήσαμε.

Εδώ λοιπόν στην ορεινή πατρίδα μας θα είναι πάντα μια όαση, μια πινελιά διαφορετική στην ζωή μας.